bilgi@ekremkilavuz.com +90 530 324 91 41

Danıştay 4. Dairesi

Tarih : 10.06.2010

Esas No : 2008/997

Karar No : 2010/3500

VUK Md. 371

ELEKTRONİK ORTAMDA PİŞMANLIK SEÇENEĞİ İŞARETLENMEDEN VERİLEN PİŞMANLIK BEYANNAMESİ

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 371. maddesinde düzenlenen pişmanlık hükümlerinden yararlanma şartını kaybetmeyen davacı şirkete, sadece elektronik ortamda pişmanlık seçeneğini işaretlememesi nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezasının yasal olmadığı hk.

İstemin Özeti: 2007/1-3. dönem geçici vergi beyannamesini sehven pişmanlıkla seçeneğini işaretlemeden süresinden sonra elektronik ortamda veren davacı şirket adına vergi ziyaı cezası kesilmiştir. Vergi Mahkemesinin kararıyla; yeni uygulamaya konulan elektronik ortamda beyanname verme usulüne göre, beyannamesini gerek uygulamanın yeni olması, gerek karmaşık bir onay ekranı bulunması nedeniyle sehven pişmanlık talebinde bulunmadan, kanuni süresinden sonra verilen beyanname seçeneğini işaretleyen davacı adına vergi ziyaı cezası kesilmiş ise de, davacının pişmanlık hükümlerinden yararlanmak istemeyeceği düşünülemeyeceği gibi, aynı gün yanlışlığın fark edilerek davalı İdareye başvurulmasının davacının iradesinin pişmanlık hükümlerinden yararlanma yolunda olduğunu ortaya koyduğu, dolayısıyla, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 371. maddesinde düzenlenen pişmanlık hükümlerinden yararlanma şartını kaybetmeyen davacı şirkete, sadece elektronik ortamda pişmanlık seçeneğini işaretlememesi nedeniyle kesilen cezanın yasal olmadığı gerekçesiyle vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar verilmiştir. Davalı İdare, iradesini pişmanlık hükümlerinden yararlanma şeklinde kullanmayan davacı adına kesilen cezanın yasal olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir.

Karar: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, bozulması istenilen kararın dayandığı gerekçeler karşısında, yerinde ve kararın bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.

Bu nedenle, temyiz isteminin reddine, Vergi Mahkemesinin kararının onanmasına oyçokluğuyla karar verildi(**).

 

 

 

(**) KARŞI OY: 2007/1-3. dönem geçici vergi beyannamesini, pişmanlıkla seçeneğini işaretlemeden süresinden sonra elektronik ortamda veren davacı şirket adına kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılmasına karar veren Vergi Mahkemesi kararı temyiz edilmektedir.

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun ‘Pişmanlık ve Islah’ başlıklı 371. maddesinde, beyana dayanan vergilerde vergi ziyaı cezasını gerektiren fiilleri işleyen mükelleflerle bunların işlenişine iştirak eden diğer kişilerin kanuna aykırı hareketlerini ilgili makamlara kendiliğinden dilekçe ile haber verilmesi halinde ve haklarında bentler halinde sayılan kayıt ve şartlarla vergi ziyaı cezası kesilmeyeceği belirtilmiştir.

Bu düzenleme ile beyana dayanan vergilerde mükellefler tarafından vergi ödevlerinin yerine getirilmemesi yada noksan veya hatalı yerine getirilmesi nedeniyle vergi ziyaına neden olunması durumunda mükellefin kendiliğinden kanuna aykırı fiilini vergi idaresine bildirerek verginin ödenmesinin sağlanması amaçlanmaktadır. Pişmanlık müessesesinden yararlanarak vergi suç ve cezasından idari aşamada kurtulabilen mükellef yada sorumlunun öncelikle hukuka aykırı davranışlarını ilgili makamlara kendiliğinden haber vermesi ve beyanname verilmeme durumu var ise öngörülen 15 günlük sürede beyanname verilmesi gerekmektedir. Pişmanlıkla verilen beyanname üzerine İdarece alınan beyannamenin pişmanlık koşullarına uygunluğu anlaşıldıktan sonra yasal sürede verilen beyanname gibi beyan üzerinden tarh ve tahakkuk yapılmaktadır. İdare pişmanlık talebinin kabulüne engel olacak bir durumun tespiti halinde beyannameyi kabul etmeme hakkına sahip olup, durumu yazılı ve gerekçeli olarak mükellef veya sorumluya bildirmektedir.

Dolayısıyla, pişmanlık, vergi kanunlarına aykırı davranışlarını kendiliğinden vergi dairesine haber veren mükellef ya da sorumlular hakkında ceza uygulanmaması esasına dayanan bir müessese olup, ilgili maddede sayılı koşulların varlığına ve idarenin pişmanlık başvurusunun kabulüne bağlı olarak hukuki sonuç doğurmaktadır.

İncelenen dosyada, 2007/1-3. dönem geçici vergi beyannamesini elektronik ortamda süresinden sonra veren davacı şirket tarafından, ‘pişmanlık’ seçeneğinin sehven işaretlenmediği belirtilerek aynı gün İdareye başvurulup, beyannamenin Vergi Usul Kanunu’nun 371. maddesine göre kabulü ve düzeltmenin yapılması istenmiş ise de, davacının beyanının ‘pişmanlık’ talebini içermemesi karşısında, İdarece ilgilinin ‘pişmanlık’ hükümlerinden yararlandırılmaması nedeniyle kesilen vergi ziyaı cezasında yasaya aykırılık bulunmamaktadır.

Bu nedenle, davalı İdarenin temyiz isteminin kabulüyle Mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle karara karşıyım.